قاب نگاه

وقتی می آیی و در قاب نگاهم جا می گیری

همه چیز به ناگهان رنگ می بازد

و من غرق می شوم در سفیدی نگاه تو

وقتی که می آیی و در قاب نگاهم جا می گیری

فراموش می کنم همه غصه هایم را

همه رنج هایم

و پر می شوم از شور و لبریز می شوم از مهر

چه لذتی دارد وقتی در ژرفای آسمان

به دنبالت چشم می دوزم تا بیابم تو را

و چه لذتی بالاتر زمانی که می جویم تو را

کاش هیچ گاه از یادم نمی بردی

کاش همیشه در قاب نگاهم جاودان می شدی !

30 فروردین 1387